Boerderij op de plaats waar voorheen de ridderhofstad Reygersfoort stond
In de archieven vinden we Arnt van Buren geboren in 1268. Achter zijn naam staat van Buren heer van Reygersfoort. Reygersfoort stond op de plek waar nu een boerderij met de gelijknamige naam aan de Meersteeg 53 te Tricht staat. Herkenbaar zijn delen van de gracht.
Reygersfoort was een versterkt huis. In de tijd na 1512 wordt het een ridderhofstad, dat wil zeggen in termen van 1520 een adellijkhuis omgeven door gracht voorzien van ophaalbrug waarvan de eigenaar verheven was in de ridderschap. Zij hadden vrijdom van belastingen, van huisgeld en bieraccijns. Echter moet verteld worden dat ons niet bekend is in welk jaar Reygersfoort een ridderhofstad is geworden.
De eerste bekende belening in met jaar 1393 was aan de vazal Baltasar van Buren. Echter zijn vader Johan van Buren heer van Reygersfoort droeg de titel heer van Reygersfoort al. Johan was getouwd met Catharina van Polanen. De Van Polanen behoorden tot de oudste middeleeuwse geslachten. Gezien de titel heer van Reygersfoort kan er een mogelijkheid zijn dat Johan met Catharina ook op Reygersfoort hebben gewoond. Door vererving gaat Reygersfoort van familie Van Buren, naar familie Rynesse-van Buren, naar familie Van Buren, naar vrouw Jutta van den Bongert, naar Elia van Buren, naar familie van Voocht van Rijnevelt, naar familie Van Buren-van Buren, naar fam. Van Leeuwen-van Buchel, naar Van Ketel van Hackfort.
Gezien de levensstijl van de familie van Ketel van Hackfort (zijn maakten veel schulden, zie anekdote) moet Reygersfoort verkocht worden. Het wordt verkocht aan de familie Van Montfoort, 8 jaar later aan familie Van Hoeuff en in 1683 werd het bezit van stadhouder Willem III, en daar is het langer dan een eeuw onder het domein van de Oranje-Nassau ’s gebleven die de hofstede Reygersfoort verpachten. In mei 1820 wordt het verkocht aan de familie Merkens.
Een tekst in ”De tegenwoordige staat van Gelderland” uit 1741 beschrijft de staat van het Reygersfoort, ”Het huis is niet zeer aanzienlijk. Het heeft een stevige vierkanten Tooren, die hoog ten daken plagt uit te steken, doch dreigend in te storten, tot aan het dak toe afgebroken is. Men gaat door een ijzeren deur in den toren, binnen welke men verscheidende vertrekken heeft, in welken de oude heren van Reygersfoort huishielden. Men wil, dat het van ouds regt van hals straffe te oefenen hebbe gehad en diep onder den Toren, ziet men nog kelder voor gevangen”.
Het is niet helemaal bekend wanneer de toren van Reygersfoort afgebroken is. Te vertellen valt, dat er tijdens de watersnood van 1809 een schadebedrag van 600 gulden geschat is voor het historische huys Reygersvoort, en dat de huidige boerderij stamt uit de helft van de 19deeeuw. Maar de schuren worden weer ouder geschat.
Elia beschrijft in haar testament vruchtbomen op Reygersfoort. De namen van de fruitbomen op Reygersfoort zijn, Watersoeten boom, Vlaemschen Groendelingenboom, Compaen appelboom, Spiegelperenboom, Splitpachter perenboom, en Bergamotte perenboom.
Bij de toren van Reygersfoort stond vermoedelijk ook een bouwhuys, gezien de beschrijving in het testament van Elia, waarin staat ”eenen peerenboom staende op den hoff bij ‘t Bouwhuys”.
Jhr. Berent van Ketel van Hackvoort, blijkt een dorstig persoon te zijn geweest. Het heeft namelijk een schuld van 370 carolus guldens bij Van Aals, bierbrouwer te Tricht. Ook bij van Oostrum, brouwer te Leerdam is hij een som verschuldigd. En tevens heeft hij een schuld bij De Vier Heemskinderen in Culemborg van 1076 carolus guldens. Vandaar dat zijn huis was belast met een hypotheek.
