Intussen woont Corry Derksen in een prachtig huis langs de dijk aan de Waal. Haar kinderjaren en daarbij horende oorlogsjaren woonde ze in een huis aan de Stationsstraat in Geldermalsen. Vader, Jan Hendrik Derksen, was tijdens de Tweede Wereldoorlog actief in het lokale verzet tegen de Duitse bezetter. Hierbij zijn dingen gebeurd die achteraf diepe indruk hebben gemaakt en waaraan Corry nog regelmatig terugdenkt. Vooral tijdens de meidagen wanneer we allemaal weer stilstaan bij herdenken van oorlogsslachtoffers en het vieren van onze vrijheid.
door Jeroen Wijngaard
Het legitimatiebewijs van J.H. Derksen voor de landelijke organisatie voor hulp aan onderduikers; foto Corry Derksen
Op de Kalenberg, een nieuwbouwwijk in Meteren, is een straat vernoemd naar meneer Derksen, de J.H. Derksenstraat. Een straat waar nu mensen
wonen, kinderen spelen en auto’s en fietsen doorheen rijden. De meeste
mensen weten maar weinig van deze man en dus de vader van Corry waarnaar deze straat vernoemd is, laat staan het gezin wat bij deze
verzetsstrijder hoorde. Corry, aan het begin van de oorlog pas drie
jaar, heeft lange tijd niet of weinig aandacht willen besteden aan haar
herinneringen aan deze periode. Een aantal jaar geleden, mede na
aandringen van haar broer Wim, heeft ze besloten het verhaal toch op te
schrijven. Om de momenten die destijds zoveel indruk op haar hebben
gemaakt terug te halen.
Op een middag in september 1944 stond de tafel gedekt in het huis van de familie Derksen, het gezin was klaar om te gaan eten. Corry zat met
haar broertje en zusje in de voorkamer en haar oudere zus bevond zich
samen met een ander meisje uit het dorp ook in het huis. Op dat moment
stormde een groep Duitse en Nederlandse mannen het huis binnen. Ze
bleken op zoek naar Corry’s vader en moeder. Het vredige tafereel werd
ruw verstoord omdat vader Jan-Hendrik gezocht werd vanwege zijn aandeel
in het verzet. De heer Derksen zette onder andere spoorbeambten aan om
te gaan staken en zorgde voor onderduikadressen voor Joodse kinderen uit de regio. Geldermalsen en omgeving kende een verzetsgroep die dit soort acties organiseerde maar soms ging het fout. Zo was er de
gevangenneming van een aantal Duitsers die werden vastgehouden op het
landgoed Mariënwaerdt. Deze militairen ontsnapten echter zij en wezen
onder anderen de heer Derksen aan als lid van de betrokken verzetsgroep. Een razzia volgde maar beide ouders bleken op tijd gewaarschuwd en
konden een aantal huizen verderop onderduiken. De borden stonden voor ze op de gedekte eettafel, wat ook gezien werd door de binnengevallen
mannen, maar ondanks het dreigement de kinderen dan maar gevangen te
nemen, vertrokken ze onverrichter zaken. Dit was wel het teken voor de
familie Derksen om definitief een onderduikadres te zoeken, wat ook weer zijn weerslag had op het hele gezin, want het leidde tot vele
omzwervingen door de regio. Een avontuur voor een kind maar wel met
herinneringen voor het leven.
Mogelijk mede vanwege een trauma kreeg de heer Derksen kort na de oorlog een beroerte met blijvende invaliditeit tot gevolg. Het gezin kon
gelukkig steun vinden bij de Stichting ’40-45′ en kon zo het hoofd boven water houden. De familie werd financieel onderhouden, kreeg
maatschappelijk werk toegewezen en de kinderen uit het gezin konden met
een beurs gaan studeren. Mede hieruit blijkt dat de verzetsstrijder
Derksen een belangrijk aandeel heeft geleverd in het verzet in onze
regio.
